"głos wołającego na pustyni"

Szczepko

głos wołającego na pustyni - samotne wypowiadanie, wykrzykiwanie swojego zdania wobec nieczułego audytorium

Ten frazeologizm pojawił się we fragmencie Ewangelii, przypisanym na dzień wczorajszy (ze Św. Jana), opisującym sytuację, gdy do Jana Chrzciciela przyszli wysłani Żydzi i Lewici, pytając go kim jest - Mesjaszem, czy prorokiem? Na te wszystkie pytania Św. Jan Chrzciciel odpowiedział przecząco. Zatem, zapytany kim jest, odparł: "Jam jest głos wołającego na pustyni".

Kiedyś w swoim programie telewizyjnym prof. Miodek wyjaśniał, że w jęz. polskim to samo znaczy wyrażenie "głos wołającego na puszczy". W tym wypadku pustynia i puszcza to jedno i to samo: miejsce puste, pozbawione obecności osób. Cóż może znaczyć to Janowe: "jam jest głos wołającego na pustyni" w sensie duchowym? Być może znaczy to, iż bycie chrześcijaninem, głoszenie prawd wiary, niesienie chrześcijańskiego posłania jest czasem trudne, przypomina wykrzykiwanie czegoś na "ludzkiej pustyni"? Może?...